Творчая сустрэча з мясцовай паэтэсай Л.В. Каліноўскай

23 студзеня 2019г. у аддзяленні дзённага знаходжання для грамадзян пажылога ўзросту ГУ «Івацэвіцкі ТЦСАН» прайшла першая творчая сустрэча ў рамках клуба «Літаратурная гасцёўня» з мясцовай паэтэсай Любоўю Вячаславаўнай Каліноўскай.
Каханне Вячаславаўна з любоўю і пяшчотай распавяла нам пра в. Шомушка Ціхвінскага раёна Ленінградскай вобласці, пра месца яе нараджэння. На мерапрыемстве прагучалі вершах «Настальгія», «Малая радзіма», прысвечаныя роднаму кутку.
Нарадзілася Л.В. Каліноўская ў 1960 годзе, рана выйшла замуж і з'ехала разам з мужам у нашу Беларусь, у Івацэвічы. Тут яны жывуць ужо 40 гадоў. Нарадзілі, па яе словах, двух выдатных сыноў, з'явіліся на свет дзве чароўныя ўнучкі. Яна вельмі цёпла адклікаецца пра сваіх дзяцей, нявестка, унучках, мужа. Ўсё жыццё працавала на прыборабудаўнічым заводзе. У цяперашні час на пенсіі. Вершы піша даўно. У вольны час вяжа спіцамі і кручком.
Памяці маці прысвечаны вершы «Малітва», «Маме», «Мамчыны вочы», у якіх яна трапятліва і далікатна успамінае пра самага роднага чалавека.
Вельмі шмат вершаў прысвечана сям'і: «Юлька», «Унучка-Почемучка», «Сястры», «Брату» і інш.
Да глыбіні душы кранула верш «Малітва маці». Каханне Вячаславаўну ўразіла ўбачанае, як пажылая жанчына на каленях у старым Храме 14 стагоддзя Успенскага мужчынскага дзеючага манастыра малілася шмат гадзін, не ўстаючы з падлогі, пра сваіх дзяцей. Ўбачанае ўзрушыла паэтку і падштурхнула на стварэнне гэтага паэтычнага шэдэўра.
Калі яна была маленькай, бацькі развяліся, і мама забрала дзяцей у г. Ціхвін (паўстаў горад у 1383г. І гісторыя гэтага горада напрамую звязана з дзекабрыстамі). Шмат вершаў прысвечана любімаму гораду: «Горад», «Горад мой», «Ціхвін» і інш.
Ёсць вершы і пра Беларусь - «ўбок мая» і інш.
Піша яна і пра жанчын - «Неженские вершы», «Сцерпіцца-злюбіцца», «Прыёмныя маці», «Навучыцеся пакутаваць ...», «Памолімся за жанчыну», «Хай за акном кружыцца белай завіруха ...», «Зірніце жанчыне ў вочы» , «Пры нараджэнні нас спавівалі ...» і інш.
Вельмі кранулі мяне вершы «Слова раніць», «Душа». Прагучалі вершы «Настаўнікам», «Бульба», «Рачулка», «Кветкавы вальс», «Хрыстос Уваскрос!», «Блытаніна» для дзяцей.
Усе мы пераканаліся ў тым, што тэматыка вершаў Л.В. Каліноўскай шчодрая і разнастайная - пра прыроду, пра каханне, пра родную вёску, пра родных. Словам, пра ўсё, што мы называем «малой радзімай», пра тое, што ляжыць у самых затоеных кутках нашай душы.
А ў канцы сустрэчы падарыла нашаму клубу «Літаратурная гасцёўня» свой зборнік вершаў. За што мы ёй вельмі ўдзячныя.